Porównanie systemu analogowego, HD-TVI i IP w systemach monitoringu

   W systemach monitoringu istnieje wiele technologii, na pierwszy rzut oka bardzo do siebie podobnych. Czym się różnią, jakie mają wady i zalety, a także co najlepiej wybrać w dzisiejszych czasach, aby spełniało oczekiwania jakościowe i finansowe.

Idąc chronologiczne od najstarszych rozwiązań, spróbujemy stworzyć krótki opis najbardziej znanych na rynku rodzajów technologii dozoru wizyjnego. 

Technologia analogowa – szeroko znana i wciąż stosowana jako najtańsza, ale i najniższej jakości obrazu wśród zabezpieczeń wizyjnych. Najbardziej zaawansowane wersje kamer i rejestratorów osiągają rozdzielczość 960H, czyli nie wyższą niż dostępne równolegle inne technologie. W tym momencie najwyższą rozdzielczością dostępną w przypadku tego rodzaju monitoringu jest WD1 (960H x 576, PAL). Istnieje szereg pochodnych tej opcji, które są wciąż rozwijane.

Technologia HD-TVI (Turbo HD; High Definition Transport Video Interface) – stworzona niedawno, działająca wciąż na kablach koncentrycznych tak jak systemy analogowe. Oferuje rozdzielczości dochodzące do 1080p, transmisję do 450m bez wzmacniacza sygnału, bardzo dużą odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, niskie opóźnienia spowodowane odległością i dekodowaniem sygnału (video nie jest skompresowane) oraz dwukierunkową komunikację, a co za tym idzie przez jeden kabel możliwe jest między innymi sterowanie PTZ i zmiana ustawień kamery – tylko jednym kablem! 

Jako nieliczna, jest kompatybilna wstecznie z technologią analogową, a modele rejestratorów praktycznie zawsze posiadają jeszcze do dyspozycji kanały IP (przez producentów zwane trybrydami, ze względu na dostępność 3 technologii), dlatego migracja ze starszych systemów ogranicza się do wymiany sprzętów końcowych, bez potrzeby przebudowywania instalacji. 

W łatwy sposób w takim razie możemy po kolei wymieniać elementy istniejącej instalacji zaczynając od rejestratora, na kamerach kończąc. Nie rozbudowując zbyt istniejącej instalacji LAN, można także dodać kamery IP, o których mowa jest niżej. Opcja taka jest idealna w przypadku konsolidacji 2 instalacji IP i analogowej w jedną oraz przy chęci migracji na lepszą jakość CCTV.

Pod względem obrazu, na tle technologii działających na kablu koncentrycznym, HD-TVI wypada jako najbardziej kolorystyczne, naturalne, posiadające najwyższy kontrast (szczególnie widoczne w przypadku nagłych i ostrych zmian kolorów) i szczegółowość.

Technologia IP – Działająca na skrętce komputerowej lub sieci bezprzewodowej, oferująca jak dotąd najwyższą jakość obrazu. Przy najwyższych rozdzielczościach charakteryzuje się niestety wysoką ceną. W wielu miejscach nie wymaga zbyt dużego przebudowywania instalacji sieciowej do podłączenia – najczęściej wystarczy dopięcie ekwipunku sieciowego, takich jak switche lub routery, do już istniejącej infrastruktury. Mimo to, jest to technologia dosyć narażona na spowolnienia, zacięcia i zamarzanie obrazu, o ile nie ma oddzielnie utworzonej sieci tylko i wyłącznie dla systemu wizyjnego. Nawet synchronizacja poczty, czy intensywne używanie Internetu może w jakiś sposób wpłynąć na przepływ danych z kamer do punktu rejestracji obrazu. Ze względu na to, że osprzęt sieciowy jest wąskim gardłem przy tego typu instalacjach, powinniśmy dopilnować, aby urządzenia kierujące przepływem ruchu sieciowego były odpowiednio dużej przepustowości i jakości.  Kabel skrętka jak najwyższej możliwej kategorii – później nie będziemy musieli się martwić o wymianę infrastruktury w przypadku chęci zakupu czegoś lepszego.  W niektórych przypadkach, jeśli użytkownikowi zależy na stabilności przy przewidywanym dużym ruchu sieciowym ze strony kamer, konieczne będzie utworzenie fizycznej podsieci tylko i wyłącznie na potrzeby dozoru IP.

Kamery i rejestratory IP aby ze sobą współpracowały, powinny posiadać standard ONViF. Jest to porozumienie  producentów na temat tworzenia standardów komunikacji poszczególnych produktów bezpieczeństwa pracujących w sieci. Często niestety kupując sprzęt nieznanych producentów nie ma możliwości sparowania ze sobą zakupionych produktów. Jest to właśnie spowodowane niespełnionym standardem.

Z pewnością zaletą kamer IP są wbudowane systemy operacyjne, które umożliwiają ustawienie indywidualnie każdego urządzenia pod życzenie użytkownika. Większość z nich da się obsługiwać za pomocą udostępnionej przez sprzęt strony internetowej, więc podgląd na żywo dostępny jest bez konieczności instalowania dodatkowego oprogramowania, a nstalację przeprowadzamy podpinając tylko kabel sieciowy. 

Z drugiej strony, wymaga się przynajmniej minimalnej wiedzy o działaniu sieci komputerowej aby dokonać instalacji całego systemu,

Należy również wspomnieć o  możliwości zasilania PoE kamer IP – to zintegrowanie w jednym kablu Ethernet zarówno danych, jak i zasilania, dzięki czemu do urządzenia może wchodzić tylko skrętka komputerowa – ogranicza to koszty instalacji. W tym wypadku, możliwe jest użycie adapterów PoE, lub switch z zasilanymi PoE gniazdami sieciowymi. Niestety nie wszystkie kamery IP posiadają wbudowane zasilanie PoE, wtedy stosujemy na końcu kabla adapter zasilający, oddzielający zasilanie od sygnału.

Kamery i rejestratory IP mogą zostać zduszone przez powiększony ruch sieciowy pochodzący od innych urządzeń, co może powodować mniejsze lub większe problemy z odbieraniem obrazu. Problem daje się rozwiązać zmianą infrastruktury sieciowej na szybszą, o większej przepustowości, lub dedykowanej sieci tylko i wyłącznie pod instalację. Poza tym, technologie koncentryczne nie kompresują sygnału, więc nie ma potrzeby dekodowania sygnału wchodzącego do rejestratora. Zyskuje się tym dużo mniejsze opóźnienia wyświetlania.

   Wśród przedstawionych najciekawszą opcją w tym momencie jest technologia HD-TVI – chodzi tu przede wszystkim o kompatybilność z innymi, również starszymi systemami, możliwość konsolidacji oddzielnie działających instalacji, a także wysoka rozdzielczość oferowanych przez producentów kamer. Jest też dużo tańsza niż porównywalne kamery IP, nie ma opóźnień, nie wymaga wzmacniaczy sygnału przy większych odległościach, jest trudna do zakłócenia i zdławienia innymi informacjami.

Z drugiej strony, kamery IP posiadają wachlarz kamer o dużo wyższej rozdzielczości, nawet dochodzących do 20MPx. Wymaga to oczywiście bardzo sprawnej sieci i urządzenia rejestrującego, jednak jeśli użytkownikowi zależy przede wszystkim na jakości obrazu nie dbając o koszty, to jest to rozwiązanie, którego nie pobije żadne inne pod względem jakości.